بخش «شاخه زیتون شکسته» یکی از بخش‌های چهارگانه چهل و سومین دوره جشنواره جهانی فجر است که با تبلیغات گسترده و فضاسازی‌هایی که به‌وسیله بیلبوردهای این رویداد در سطح شهر صورت گرفته، انتظار تلفیق روحیه حماسه و مقاومت را با شاعرانگیِ مورد انتظار متولیان برگزاری جشنواره در اذهان عمومی و رسانه‌ها ایجاد کرده است. با این حال، از میان هشت اثر حاضر در این بخش شامل پنج فیلم داستانی و سه مستند تنها فیلم‌ساز قابل اعتنا و معتبر، «رحیم مشهراوی» فیلم‌ساز فلسطینی است. بر این اساس، بخش «شاخه زیتون شکسته» عملاً به عرصه رقابت فیلم‌اولی‌های کم‌خاصیت با آثاری بعضاً بی‌ارتباط با حوزه مقاومت و فلسطین تبدیل شده است. به این ترتیب، این بخش نیز به سلسله اقدامات نمایشی این دوره از جشنواره پیوسته و از اعتبار این رویداد مهم کاسته است.

این در حالی است که «محمد الکندی» سینماگر عمانی، عضو انجمن سینمایی ایران و داور بخش مسابقه «زیتون شکسته»، درباره انتخاب فیلم‌های این بخش اظهار داشت: انتخاب‌ها بسیار درست و موفق بوده است. آثار این بخش به دو گروه فیلم‌های بلند و مستند تقسیم می‌شوند. در بخش فیلم‌های بلند، بیشتر با آثاری روبه‌رو هستیم که به مسئله مهاجرت غیرقانونی می‌پردازند؛ روایت‌هایی از مردمانی که در کشورهای خود با مشکلات جدی زندگی مواجه‌اند و ناچار شده‌اند برای نجات آینده‌شان مهاجرت کنند. مستندهای این بخش نیز عمدتاً درباره فلسطین است و نگاهی دارد به وضعیت امروز مردم این سرزمین.

وی افزود: مردم فلسطین با چالش‌های فراوانی زندگی می‌کنند؛ مردمانی که تنها می‌خواهند زندگی معمولی خودشان را داشته باشند، همان زندگی انسانی ساده‌ای که حق هر انسان است؛ از انجام امور روزمره گرفته تا برخورداری از آرامش و امنیت. اما هم‌زمان مجبورند برای حفظ همین حداقل‌ها بجنگند و برای زنده ماندن تلاش کنند. با توجه به شرایط اخیر و آنچه امروز به‌وضوح می‌توان نامش را نسل‌کشی گذاشت، تلاش این مردم برای چنگ زدن به هر روزنه امیدی واقعاً قابل ستایش است. ملت فلسطین همچنان ایستاده‌اند و با وجود همه سختی‌ها در پی داشتن یک زندگی عادی‌اند.

الکندی با اشاره به لزوم تلفیق حماسه و شاعرانگی در روح آثار حاضر در این بخش از جشنواره تصریح کرد: در سینما مکاتب و رویکردهای مختلفی وجود دارد. برخی بر سینمای شاعرانه تأکید دارند و گروهی دیگر سینمای حماسی را مهم‌تر می‌دانند. به نظر من هر دو نگاه کاملاً ارزشمند است و انتخاب هرکدام به دیدگاه فیلم‌ساز و تهیه‌کننده بازمی‌گردد. در موضوع فلسطین نیز هر دو رویکرد لازم‌اند؛ سینمای حماسی کمک می‌کند این مسئله به فراموشی سپرده نشود و انگیزه کنش و مقاومت زنده بماند و سینمای شاعرانه احساسات مردم را به تصویر می‌کشد و موجب حفظ همدلی جهانی نسبت به مردم فلسطین می‌شود.

داور چهل و سومین جشنواره جهانی فجر یادآور شد: من به‌عنوان یک فیلم‌ساز از این تنوع کاملاً استقبال می‌کنم و دوست دارم ترکیب دیدگاه‌های مختلف را در کنار هم ببینم. جشنواره‌ای در ابعاد و اعتبار جشنواره جهانی فجر، که برای ما رویدادی پرافتخار محسوب می‌شود، بهترین فرصت برای نمایش چنین تنوعی است.

او ادامه داد: واقعیت این است که مسئله فلسطین ابتدا یک موضوع عربی بود، سپس به مسئله‌ای اسلامی تبدیل شد و امروز کاملاً جهانی شده است. اکنون تمام دنیا چشم به فلسطین دوخته و منتظر است ببیند این جنایت‌ها تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و چه وقت متوقف می‌شود.

«محمد الکندی» در پایان این گفت‌وگو خاطرنشان کرد: جشنواره‌ها نقش مهمی در نزدیک کردن فرهنگ‌ها به یکدیگر دارند و به مردم کمک می‌کنند با زندگی ملت‌هایی آشنا شوند که شاید هرگز امکان سفر به آن سرزمین‌ها را نداشته باشند. سینما این امکان را فراهم می‌کند تا از خلال تصویر، با جهان‌های دور آشنا شویم و واقعیت زندگی مردم در نقاط مختلف دنیا را از نزدیک ببینیم.